In mijn werk als autismecoach ben ik in contact met mensen die autisme hebben. Soms hoor ik mensen opmerking maken als "Ik heb een beperking en kan mijzelf niet ontwikkelen" of "Mijn kind heeft een stoornis en wij moeten ons erbij neerleggen dat zij niet veel kan". Deze opmerkingen raken mij! Ja, in de DSM – 5, Het handboek voor de classificatie van psychische stoornissen, is autisme beschreven als een neurobiologische ontwikkelingsstoornis waarbij het woord ‘deficiëntie’ oftewel ‘te kort/tekortkoming' veelvuldig gebruikt wordt. Als je gediagnosticeerd bent met een autismespectrumstoornis wordt hierbij ook de mate van ernst aangegeven. Mate van ernst 3 ‘vereist zeer substantiële ondersteuning’, Mate van ernst 2 ‘vereist substantiële ondersteuning’,Mate van ernst 1 ‘vereist ondersteuning’.

Deze week stond er een artikel in de Volkskrant met als titel: 'Jongeren vapen 's nachts door in bed: 'Ze hunkeren naar nicotine'. Heftig, toch?Waarom schrijf ik hierover? Nou, ik ben naast Kindercoach ook Jeugd- en Gezinsprofessional en SKJ-geregistreerd. En ik vraag me gewoon hardop af:  "Wat is eigenlijk de rol van ons als ouders als het gaat om kinderen die vapen"?Volgens een artikel van het Trimbos-instituut van maart dit jaar: "Bijna 40% van de jongeren die maandelijks vapen, weet niet óf en hoeveel nicotine er in hun vape zit. Daarnaast geeft meer dan tweederde aan zich niet verslaafd te voelen. (Bron: Trimbos.nl) Best zorgelijk, toch? Maar wat doe je hier als ouder mee?Ik ga je eerlijk zeggen, ik heb geen kant-en-klaar antwoord. Maar ik ben wel benieuwd: praat jij hierover met je kind? Of doe je dat niet omdat je denkt dat jouw kind gewoon meegaat met de groep en je het belangrijk vindt dat hij/zij 'erbij hoort'? Of misschien zie je het niet zitten, omdat je bang bent dat het uitloopt op een ruzie en je daar simpelweg geen energie voor hebt. Snap ik!

Soms loopt het gewoon even niet zoals je had gehoopt, toch? Dat overkomt iedereen wel eens! Maar hey, mag dat ook gewoon eens? Of leg jij de lat zó hoog dat het gevoel ontstaat dat echt álles perfect moet zijn? Het gevaar is dan dat je extra gaat focussen op wat niet lekker loopt, en dat maakt het vaak nóg zwaarder om ermee om te gaan. Even een momentje om hier over na te denken, want ik weet dat dit een herkenbaar thema voor veel mensen is. Kun jij ermee dealen als iets even niet loopt zoals je wil? Of voel je meteen die freeze, fight of flight-mode opkomen? Kun je je hoofd koel houden als er iets tegenzit, of voel je juist stress en misschien zelfs die angst dat je de controle kwijtraakt? Durf jij je grip een beetje los te laten en gewoon te zien wat er gebeurt? In mijn coachtrajecten komen de woorden 'accepteren' en 'controle' regelmatig terug. Kijk jij wel eens op een relaxte manier naar jezelf – een soort ‘vanuit een helikopterview’ – om te checken hoe je het doet? Of zit je vooral vast in die eindeloze stroom van dingen die je MOET doen? Ik wil je uitdagen om datgene wat even niet zo lekker loopt, te accepteren.En probeer je controle-drang een tikkeltje te laten vieren. Waarom? Omdat het je leven écht een stuk makkelijker maakt en je je er gewoon rustiger en beter door voelt. "Ja, ja, makkelijker gezegd dan gedaan," hoor ik je denken. Geloof me, I get it! Been there, done that. :) Maar accepteren en meer loslaten betekent ook dat je om hulp mag vragen! Je hoeft niet alles alleen te fixen. Praat erover met mensen die je vertrouwt, en je zult zien dat ze graag met je meedenken. Wil je een keertje met mij sparren? Superleuk!In mijn webshop kun je kiezen voor een sparsessie van 30 of 60 minuten.Tijdens zo’n sparsessie kijk ik samen met jou naar wat ik zie als mogelijkheden voor jouw situatie. Ik gun je dat je jezelf wat minder druk maakt ♥ Liefs,Maureen #Denkeninmogelijkheden #talentontwikkeling #Autismecoach #ADHDcoach # KindercoachBlog 4: 11 december 2025 geschreven door Maureen Waarle, Autisme- Kindercoach en Jeugd & Gezinsprofessional | SKJ Geregistreerd.